Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2023

ΤA MATIA AΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΠΟΥΝ

                -Το ερωτικό παιχνίδι...

 

                 Μια κρυμμένη φωτιά στο κορμί σου

                 Ένα βλέμμα που έκλεψα να κρυφτώ

                 Κι όσα λαχταρώ είναι εδώ μαζί σου

                 Τα λόγια που με έκαναν να ονειρευτώ

 

                 Αυτό που ξέρω ήδη...

 

                 Η μαγεία είναι στα άπλα πράγματα

                 Στα μικρά καθημερινά μας θαύματα

                 Στις στιγμές που η αγάπη θα φωνάζει

                 Πως δίχως εκείνη η ζωή δεν αλλάζει

               

                 Τι όμορφο να σ’ αγαπούν...

 

                 Γύρω σου απλώνεται αόρατη ασπίδα

                 Της ψυχής σου, σκορπάς το χαμόγελο

                 Στο ζεστό σου το φιλί, έμαθα και είδα

                 Πως στη θλίψη να ζεις είναι ανώφελο

 

                 Τα μάτια αλήθεια θα πουν...

 

                 Η μαγεία είναι στα άπλα πράγματα

                 Στα μικρά καθημερινά μας θαύματα

                 Στις στιγμές που η αγάπη θα φωνάζει

                 Πως δίχως εκείνη, η ζωή δεν αλλάζει...




Πέμπτη 22 Ιουνίου 2023

Η ΑΔΙΑΚΡΙΤΗ ΨΥΧΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ


           Βλέμματα μόνο βλέμματα.

           Οι λέξεις κυλούν από τα μάτια μας.

           Στιγμές μόνο στιγμές.

           Ο χρόνος φώλιασε στην καρδιά μας.

 

           Η αδιάκριτη ψυχρότητα του αποχωρισμού.

           Ωμή βαρβαρότητα. Μια πραγματικότητα.

           Δείλιασαν οι σκέψεις και έγιναν σιωπές.

           Ένα χάδι, ένα φιλί κι η πόρτα που κλείνει.

 

           Το γαϊτανάκι. Φως που ξεσκεπάζει την ψυχή.

           Σκοτάδι. Θλιμμένη η χαρά στο προσκεφάλι μου.

           Μια φωτογραφία να θυμίζει το άρωμα σου.

           Μα, η μουσική που αγαπούσες δεν είναι πια εδώ.

           

           Αγάπη θαυμαστή. Η απουσία σου αγκάθι στην ψυχή.

           Να νιώθεις, να πονάς, να γεννιέσαι σε κάθε σου βήμα.

           Μα σήμανε ώρα μηδέν και πλάι μου στέκεται η θλίψη.

           Ψίθυροι... Χαμένο σημάδι μέσα στην άβυσσο.

 

           Σε καρτερώ κι ας μη φανείς.

           Γίνε της Λήθης το στέμμα.

           Αθάνατο μου ψέμα...






Παρασκευή 28 Απριλίου 2023

ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΝΕ

Οι καρδιές, που αληθινά μαθαν ν’αγαπάνε

Στέκονται απέναντι απ’το χρόνο- δυνατές

Απ’τα μάτια τους τρέχουν κόκκινες φωτιές

Του Έρωτα οι φρουροί, πάντα θα πολεμάνε 


Μέσα στις ψυχές, τρέχει τ’αθάνατο νερό

Που θα ξεδιψάσει του παθους τις πληγές

Κι όλα όσα ήταν κρυμμένα μέσα σε σκιές 

Τώρα θα ντύσουν το φιλί με πόνο φανερό

     

Οι καρδιές που πονούν, μα ποτέ δεν λυγάνε

Κάθε τους χτύπος, ένα όνομα σαν προσευχή

Στης Μοίρας το κιτάπι, γράφουν μια ευχή 

Και κάθε βράδυ μέσα τους, βροχές ξεσπάνε


Σιωπή και σκοτάδι - ντύνουν την απουσια           

Δυο αγκάθια- που την ανάσα τους τρυπάνε 

Μα ξέρουν, πως σύντομα κοντά πάλι θα' ναι

Η αγάπη μέσα τους κυλά, σαν θεική ουσία...




Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023

IMMORTAL AS I STAND

  

In my heart there is a fire.

That slowly burns...

My grief ,my anger, my desire

That never ends...

 

 Immortal as i stand.

 I face the Gods of Eden.

 Two souls, two worlds.

 One is for my past.

 The other for the upcoming future.

 Black and white, are the wings.

              

 Now i can understand.

 Hell and Heaven.

 Something beyond the words.

 Is it faith or is it trust?

 What remains of my soul’s torture.

  And what my fallen angel brings.

 

  In my heart there is a fire.

  That slowly burns...

  My grief ,my anger, my desire

  That never ends...






Κυριακή 31 Μαΐου 2020

ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑ


 Πόσες φορές δεν ένιωσα μέσα μου, πως
 Η ζωή κύκλους κάνει και ξαναγυρίζει
 Στο μηδέν κι από την αρχή ξαναρχίζει
 Παρατηρητές είμαστε όλοι μας, απλώς

 Μοιάζει με θαύμα η Αγάπη και νιώσε
 Ότι όμορφο απλόχερα σου προσφέρει
 Δίχως εκείνη η ψυχή δεν θα καταφέρει
 Γαλήνη να βρει... Μια ευκαιρία δώσε

 Μοιάζει με θαύμα ξανά να φυτρώνει
 Μέσα από τις στάχτες, λουλούδι η ελπίδα
 Κι όσα μέσα μου κράτησα κι όσα είδα
 Έγιναν πίστη και φωτιά που μεγαλώνει 

 Πόσες φορές δεν ένιωσα μέσα μου, πως
 Η ζωή κύκλους κάνει και ξαναγυρίζει
 Στο μηδέν κι από την αρχή ξαναρχίζει
 Παρατηρητές είμαστε όλοι μας, απλώς...








   

 

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2019

ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ

Όσοι έχουν αδάμαστη ορμή
Και φωτιά να κυλά στο αίμα
Μέσα τους χτυπά μια αφορμή     
Που έγινε η φωνή στο βλέμμα 

Όσοι πίστεψαν σε μια αλήθεια
Που έγινε της ζωής ο δρόμος
Δεν αγάπησαν από συνήθεια
Ούτε η μοναξιά έγινε νόμος

Όσοι μάθανε να μοιράζονται
Εκείνα που κρύβει η ψυχή τους
Χωρίς δόλο πάντα νοιάζονται
Κι όχι για μια εύνοια δική τους

Όσοι πάλεψαν μόνοι τα βράδια
Ψάχνοντας ελπίδα και αντοχή
Έσβησαν του πόνου τα σημάδια
Ο χρόνος και η ασημένια βροχή

Όσοι είναι πραγματικά δυνατοί
Τα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν
Ζουν δίχως τα πως και τα γιατί
Εκείνοι βαθιά μέσα τους ξέρουν...       




Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019

ΤΟ ΑΥΡΙΟ


-Χαράζει.

Ντύθηκαν οι σκέψεις
με το μενεξεδί του ουρανού.
Κοντά τους θες να τρέξεις
με την άκρη του μυαλού.

Κάτι αλλάζει...


Η αίσθηση.

Για αυτό που είναι εδώ,
μα ακόμα δεν το αγγίζω.
Κι όσα δεν μπορώ να δω,
μορφή τους δίνω και τα ορίζω.

Σαν παραίσθηση...


Ρίχνω ευχή.

Στης Μοίρας την αγκάλη,
να ζηλέψει αυτό που νιώθω.
Κι αν μ' αρνηθεί και πάλι,
δίχτυα θα της ρίξω... τον πόθο.

Η αρχή...





Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

ΠΡΟΣΩΠΑ

 -Συλλογίζεται ο νους μου
  και η μνήμη μου τρέχει πίσω
  στα χρόνια που φύγαν.

  Όνειρα που έγιναν καημός μου
  ψάχνω ξανά να συναντήσω
  μα δε ξέρω που πήγαν.

  Το παιδικό μου το βλέμμα
  με την αθωότητα στα μάτια
  δίχως φόβο οι σκέψεις.

  Σ ‘ενα παρόν μες στο ψέμα
  σπάει η ψυχή χίλια κομμάτια
  και πως να τα μαζέψεις.

  Του Έρωτα το παράδοξο
  που το ζήσαμε εμείς μόνοι
  σαν δυο μικροί θεοί .

  Μα το τέλος πάντα άδοξο
  σαν τραγούδι που τελειώνει
  κι έχει μείνει πια σιωπή.
       
  Δυο λόγια θα θυμάμαι φιλικά
  ουράνια τόξα μες στη βροχή
  κι ένα χαμόγελο ελπίδα.

  Μα παραδόθηκαν κι αυτά
  δίχως τη παραμικρή αντοχή
  στου χρόνου τη καταιγίδα.

  Σαν άστρα που σβήνουν
  πρόσωπα και καταστάσεις
  κάπου κρυμμένο το εγώ σου.
 
  Τι κι αν πληγές θα γίνουν
  τον εαυτό σου μην χάσεις     
  συνέχισε τον πηγαιμό σου...



       

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018

Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Γεννιέσαι από το βλέμμα
Που αντάμωσε η ψυχή σου
Δες πως σβήνει το σκοτάδι
Και των ματιών τη θλίψη

Η αλήθεια μοιάζει με ψέμα
Μα είναι μονάχα δική σου
Και της μελαγχολίας το χάδι
Ο έρωτας θα το συνθλίψει

Μέσα σου απλώνεται φωτιά
Που σε τυλίγει και λυτρώνει
Πορεία μου παράξενη κι ωραία
Η λογική μεθα απ 'τις αισθήσεις

Εκεί στην πρώτη σου τη ματιά
Μοιάζει ο φόβος να δυναμώνει
Μα για όσα θα' ρθουνε... Μοιραία
Με την καρδιά,θα αποφασίσεις

Κρύβει η Αγάπη μέσα της, Ειρήνη
Σαν μια γιορτή....σαν χαρμολύπη
Για όσα ζει κι όσα τα ονειρεύεται
Για όσα παίρνει μακριά ο πόνος...


Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018

ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ



 -Στέκει ο Έρωτας θλιμμένος
  Στο άκουσμα των ευχών
  Κι αυτά που του ζητούν

  Της σάρκας το μένος
  Αγνοεί εκείνο των ψυχών
  Τα ίδια λόγια αθετούν

  Ξεχνούν την ουσία
  Πως δεν είναι παιχνίδι
  Και κάποτε τελειώνει

  Αν δε δώσουν σημασία
  Θα είναι αργά ήδη
  Κι ο εγωισμός θολώνει

  Φοβούνται τη θυσία
  Με όνειρα νωθρά
  Τιμωρό λένε το χρόνο

  Γεύση από Αθανασία
  Το φιλί του μεθά
  Μα επιλέγουν τον πόνο...


         

Κυριακή 22 Ιουλίου 2018

Ο ΕΡΧΟΜΟΣ

          Ήρθες...

          Κι έφερες μαζί σου την ελπίδα.
          Το θάρρος που έψαχνα να βρω.
          Να συγχωρήσω τον εαυτό μου.
          Μέσα στα μάτια σου σαν είδα.
          Αυτο που χρονια το καρτερω.
          Θέλω να το 'χω στο πλευρό μου.

       
          Κι οι σιωπές τραγούδια, γίνανε.
          Χάνομαι μες στο χαμόγελό σου.
          Μοίρα μου έγινες κι εγώ... Θεός.
          Μακριά οι λύπες τώρα μείνανε.
          Πλάι μου ας είναι για καλό σου.
          Πλάι σου να νιώσω αγάπης φως.
   
       
          Προσευχή τ' όνομα σου για μένα.
          Η κάθε μου μέρα γιορτή, μαζί σου.
          Να μηδενίσει στο φιλί ο χρόνος...
          Να γίνω φρουρός εγώ για σένα.
          Φωτιά στη ψυχή ,στο κορμί σου.
          Ποτέ να μη σ ‘αγγίξει ο πόνος...

          Ήρθες...


       
       
     
         

Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ

 Μετέωρο βήμα.
 Ένα βλέμμα απλανές, κεντάει τις σκέψεις.
 Ποιας προδοσίας το φιλί, θα με κεράσει
 της Μοίρας μου το αδράχτι. Νιώθω πως,
 ετούτες τις στιγμές, κάτι μου συμβαίνει...

Όταν φοβάσαι θέλεις μακριά να τρέξεις.
Μα έχω την ελπίδα πως θα προσπεράσει
η λαίλαπα του φόβου. Ίσως να μαι απλώς,
από συνήθεια, αυτός που πάντα περιμένει...

Μες στη ψυχή μου, υπάρχει μια λάμψη
Που κάποτε ήταν φωτιά και καταιγίδα
Τον τοίχο εντός μου, ποιος θα κάμψει
Ποιος, να ξεχάσω ότι ένιωσα και είδα...

Η λογική έχει την ευκαιρία να αφορίζει
Μα την αλήθεια την βαστάει η καρδιά
Μόνο εκείνη ξέρει το σκοπό και ορίζει
Τι θα σκέφτεσαι, στην κάθε σου βράδια 

Μετέωρο βήμα.
Σε χίλιες ζωές, πάλι θα χάραζα  ίδια πορεία.
Μικρές αναλαμπές και πάλι από την αρχή. 
Εγώ κι εσύ, όποια κι αν είναι η μορφή σου.
Καθρέφτης σου, γίνομαι κι εσύ τιμωρός μου.
                     
Όχι δεν είμαι δειλός ούτε ψάχνω ευκαιρία. 
Δεν γνώρισε μηδέν, η δική μου η αντοχή.
Τυχοδιώχτης δεν ήμουν ποτέ, μα θυμήσου...
Ο δρόμος που περπατώ είναι μόνο δικός μου.


                                        
            
                     

Κυριακή 27 Μαΐου 2018

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Πόσες ανάσες και πόσα αγγίγματα
Γίνανε στο βωμό του πάθους, θυσία
Πόσες λέξεις κρύφτηκαν στον πόθο
Στης γλυκιάς μέθης την παραίσθηση

Είναι ο Έρωτας, απ’ολα τα αινίγματα
Το μόνο που μοιάζει με αιχμαλωσία
Πως να διαχειριστώ αυτό που νιώθω
Δεν ειναι ανθρώπινη ετούτη η αίσθηση

Χάθηκα, στα μονοπάτια μιας ματιάς
Αδηφάγα τα κορμιά, ντυμένα ηδονές
Η άρνηση, φωνή μες στις ψυχές μας
Μα είναι πια αργά και δίχως αντοχή

Κρύφτηκα, στο βλέμμα της φωτιάς
Άλλοτε επιθυμίες , άλλοτε εμμονές
Έτσι βαφτίσαμε, όλες τις χαρές μας
Το μόνο που έχει μείνει- η παραδοχή...



             

             
             
   
             
             



       

Κυριακή 29 Απριλίου 2018

ΓΙΑ ΠΟΥ ΚΙΝΗΣΕΣ ΜΟΙΡΑ...

Επιθυμίες, πάθη και ανασφάλειες. Η ζωή μου...
Πρόσωπα που ήρθαν κι έφυγαν οι αναμνήσεις
Και το γραμμάτιο που βαστώ μες στη ψυχή μου
Γράφει όσα ακόμα δεν κατάφερες να σκορπίσεις

Για που κίνησες Μοίρα και για που με σέρνεις;
Πως θα καταλάβω τι κρύβεις, όταν είμαι απών
Κομπάρσος μοιάζω. Πες μου πως καταφέρνεις
Πάντα το καλύτερο να κρύβεται στο παρελθόν;

Λάθη κι αδιέξοδα. Έρωτας κι αγάπη. Η ζωή μου...
Στιγμές που σημάδεψαν, στιγμές που χαθήκανε
Η φωτιά που καίει την καρδιά γίνηκε η ευχή μου
Να φανερωθούν ξανά οι χαρές που κρυφτήκανε

Για που κίνησες Μοίρα κι όλα τριγύρω αλλάζουν
Μέσα σε μια στιγμή, μου χάραξες νέους δρόμους
Τα λόγια που θα μου πεις, γνώριμα μου μοιάζουν
Μα μάσκα δεν φορώ και δεν υπακούω σε νόμους...



           

Κυριακή 1 Απριλίου 2018

ΦΩΝΕΣ

-Η παρούσα στιγμή προστάζει-

“Σκεψου γενναίε μου,
όλα εκείνα που έγιναν προσευχές.
Μια μέρα θα φανούν στον ορίζοντα,
και θα ανθίσει η Άνοιξη ξανά.
Διαβατάρικα πουλιά που καρτεράς,
τα όνειρα σου...”

-Το πριν σαρκαστικά γέλα-

“Εχεις μάθει να γυροφέρνεις,
στα πιο κρύα σου σκοτάδια.
Ποιο φως ονειρεύεσαι να δεις,
αν έχεις δεμένα τα μάτια
της ψυχής σου;
Toυς φόβους σου θυμήσου...”

-Η “σκια” από μακρυά-

“Η λύτρωση θα σημάνει αφορισμό.
Απαρνήσου με,
μα κοίτα ξωπίσω σου τι υπάρχει.
Το άγνωστο θα γίνει γνωστό,
αν μέσα στα λάθη σου πάλι σέρνεσαι.
Έλα κοντά μου, δεν υπάρχει γυρισμός...”

-Εκείνη-

“Σταυροδρόμια και φωνές.
Πληγές άλλες μη μου χαράξεις...”





Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

ΤΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ ΟΡΚΟ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑ....

Εκείνες τις μαγικές μας νύχτες, που οι δυο σαν ένα
Κάτω απ' του πόθου τα φεγγάρια, όνειρο φτιάξαμε
Ταξίδι μαγικό το βλέμμα σου κι άλλο τέτοιο κανένα
Στο φιλί ξεδιψά ο έρωτας μα εμείς δε τον χορτάσαμε

Αυτό το φιλί σου, όρκο μου το έκανα και το κουβαλώ
Να μη ξεχνώ ποτέ πως τέτοιες στιγμές, είναι η ζωή
Όπου η καρδιά μεθά και δε λογαριάζει καν το μυαλό
Τις φωτιές που ανάβουν μέσα μου σαν είμαστε μαζί

 Τα βράδια που πάνω στα κορμιά μας, οι ανάσες καίνε
 Μέσα μου κυλά το αίμα σου και πια εγώ σου ανήκω
 Τα μάτια μας σαν θα πουν όσα τα χείλη μας δεν λένε
 Το όνομα σου σαν προσευχή, ακούω σε κάθε χτύπο

 Αυτό το φιλί σου, είναι σαν βάλσαμο μες στην καρδιά
 Να γεύομαι το συναίσθημα που βαστάει η ψυχή σου
 Εκεί στο γλυκό μας μεθύσι λίγο πριν σβήσει η βραδιά
 Μου μοιάζει σαν την Παναγιά η γλυκιά μορφή σου...


Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2018

ΕΓΩ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

- Τι κι αν, στη μελαγχολία θα πορεύομαι
  Απ’τα μάτια μου κρύφτηκε το φως σου
  Από πείσμα θα συνεχίσω ν’ονειρευομαι
  Κι ας μην γίνω ποτέ ξανά ο σκοπός σου

 Τα μάτια μου, ξανά με θλίψη, τα πότισες
 Πάγωσε το κορμί μου κι η ανάσα βαριά
 Θέλεις τώρα να στερήσεις όσα δώρισες
 Θέλω να ξεφύγω κι όχι μια παρηγοριά
       
 Οι λέξεις τα πολύτιμα εργαλεία για μένα
 Ότι είναι τα χρώματα, για τον ζωγράφο
 Έτσι χτίστηκαν οι γέφυρες μου, με εσένα
 “Το μόνο που κάνω καλά είναι να γράφω”

 Ίσως φύγεις, ίσως χαθείς μα στην ουσία
 Μέσα σου θα με κουβαλάς σαν τη σπίθα
 Κι αν έσβησε η φωτιά... δεν έχει σημασία
 Δεν θα μετανιώσω που κοντά σου ήρθα

Με μια κρυφή ελπίδα πάλι θα ξενιτεύομαι
Να μη χαθεί, να μη τελειώσει η πίστη μου
Από πείσμα θα συνεχίσω να ονειρεύομαι
Μέχρι να βρω την “πατρίδα”,το “σπίτι” μου... -
  

  
             

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

ΔΕΝ...

-Δεν απογοητεύομαι...
 Κάθε στιγμή θα βρίσκεσαι  κοντά μου
 Εκεί που ανήκεις...Μες στην καρδιά μου
 Ξανά σ’ερωτευομαι...


 Δεν μελαγχολώ...
 Είναι η Ζωή μου γεμάτη με εκπλήξεις
 Κι εσύ Μοίρα αν στα χαμηλά με ρίξεις
 Ας είναι για καλό...


 Δεν ονειρεύομαι...
 Τώρα πια... θέλω μονάχα να το ζήσω
 Με αγάπη την κάθε μέρα να χτίσω
 Και να τη γεύομαι...


 Δεν μετανιώνω...
 Όσες φωτιές κι αν περάσω, αντέχω
 Γιατί μες στη ψυχή μου, τώρα έχω
 Εσένα μόνο...



Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΠΕΙ...

 -Αγάπη θα πει...


Με τα μάτια να μιλάς, δίχως λέξη
Τα δάκρυα να δροσίζουν τη χαρά
Στα βλέμματα να φαίνεται καθαρά
Πως τα πάντα μπορεί να αντέξει

Αυτό που και οι δυο μας νιώσαμε
Όταν τα χέρια μας πρώτη ενώσαμε
Αυτό που και οι δυο μας φυλάξαμε
Όταν μες στις ψυχές μας κοιτάξαμε

Αγάπη θα πει...


Κάθε σκέψη το χαμόγελο να φέρνει
Το όνειρο να σε καίει σαν τη φωτιά
Το πάθος που φώλιασε στη ματιά
Σαν τη σκιά σου θα σε γυροφέρνει

Αυτό που ψιθυρίζουν τα χείλη μας
Σαν ξημερώνει πλάι σου η ανατολή
Θεός γεννιέμαι στο ζεστό σου φιλί
Κι ο ουρανός απλώνει το δείλι μας...      


 
         
           
                     

Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017

ΔΙΧΩΣ ΕΚΕΙΝΗ...

-Το ερωτικό παιχνίδι...
  Μια κρυμμένη φωτιά στο κορμί σου
  Ένα βλέμμα που έκλεψα να κρυφτώ
  Κι όσα λαχταρώ είναι εδώ μαζί σου
  Τα λόγια που μ'έκαναν να ονειρευτώ
  Αυτό που ξέρω ήδη...

  Η μαγεία είναι στα απλά πράγματα
  Στα μικρά καθημερινά μας θαύματα
  Στις στιγμές που η αγάπη θα φωνάζει
  Πως δίχως εκείνη η ζωή δεν αλλάζει...

  Τι όμορφο να σ' αγαπούν...
  Γύρω σου απλώνεται αόρατη ασπίδα
  Της ψυχής σου σκορπάς- το χαμόγελο
  Στο ζεστό σου το φιλί έμαθα και είδα
  Πως στη θλίψη να ζεις είναι ανώφελο
  Τα μάτια αλήθεια θα πουν...

  Η μαγεία είναι στα απλά πράγματα
  Στα μικρά καθημερινά μας θαύματα
  Στις στιγμές που η αγάπη θα φωνάζει
  Πως δίχως εκείνη η ζωή δεν αλλάζει...