Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

-Τι γύρευες, τι ζήλευες και τι αλήθεια λαχταρούσες;
 Όταν στη μοναξιά σου αφιέρωνες στίχους ωραίους
 Με ποια πειθώ την ελπίδα μέσα σου σκορπούσες;
 Για μάτια που τάξανε αγάπη και έρωτες μοιραίους

 Ένα τραγούδι από το μέλλον απόψε θα σου στείλω
 Εκεί στο χάραμα μες στη μελαγχολία των στιγμών
 Ψάχνοντας να βρω σκοπό και της ζωής τον ζήλο
 Ένα απόσπασμα από μένα, εντός ολίγων γραμμών

 Δειξε τον τρόπο να νικήσω - για πάντα να ξορκίσω
 Να μην μας βρει εκείνο το σταυροδρόμι - χωριστά
 Μέσα στη δίνη μας κι οι δυο και τι να σου ζητήσω
 Μα θα ήθελα τα λόγια μας, να τα πούμε αντικριστά

 Ζεύγη οι σκέψεις και αγκαλιά στενάζουν οι ψυχές
 Οι σκιές της θλίψης, το φως της αγάπης φοβούνται
 Σ’ενα βλέμμα μέσα στο αίμα χαθήκανε οι αντοχές
 Μα τα όνειρα μου, από κείνο το φιλί κρεμιούνται

 Στον φόβο μου έβαλα πανιά και κίνησε για ταξίδι
 Στις άγριες θάλασσες που καιρό τώρα αρμενίζεις
 Του πόθου μου το στεναγμό, του έβαλα για στολίδι
 Πάει καιρός -μα μέσα μου- την φωνή πάλι ορίζεις...