Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΕΚΕΙΝΑ...

  
 Λίγο πριν το χάραμα 
 Ανταμώνω τη ψυχή μου
 Στου έρωτα το χάραγμα
 Εκεί όλη η ζωή μου...

 Τα βράδια εκείνα που ψάχνω τη φωτιά
 Σ' ένα βλέμμα, σ' ένα χάδι σου τρυφερό
 Τον πόθο που φυλάκισε κάποτε η ματιά
 Στη Μοίρα μου σαν κερνώ, πόνο φανερό

 Η σκέψη σταματά στο γλυκό χαμόγελο 
 Μες στο σκοτάδι ρίχνεται φως, μια ευχή
 Το όνειρο δίχως θυσία θα ήταν ανώφελο
 Την αγάπη σου φορώ κι απόψε προσευχή

 Τα βράδια εκείνα που θα είμαι πάλι μόνος
 Εικόνες θα φτιάχνω από μέλλον ανέγγιχτο
 Κυβερνά, μα δεν έχει εξουσία πια ο χρόνος
 Μα κι ούτε πίστεψε ποτέ του στο ανέφικτο
              
 Τελευταία πράξη μια φωτογραφία, ένα φιλί
 Κάπως έτσι... θα με βρει πάλι το ξημέρωμα
 Όσοι δεν πόνεσαν μένουνε πάντοτε δειλοί
 Αιώνια καρτερούν της καρδιάς το ημέρωμα  

 Λίγο πριν το χάραμα 
 Ανταμώνω τη ψυχή μου
 Στου έρωτα το χάραγμα
 Εκεί... όλη η ζωή μου...


Δεν υπάρχουν σχόλια: