Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

ΜΑΥΡΟ, ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ

Το άγγιγμα σου
Γέννησε τον πόθο
-Οι πύλες άνοιξαν-
Η άνιση μάχη
Η φωτιά
Η απόλαυση

Το κοίταγμα σου
Ακόμη το νιώθω
-Τα μάτια έδειξαν-
Ρίγος στη ράχη
Η λαβωματιά
Η “κόλαση”

Το πέταγμα σου
Έφερε επιθυμία
Ο τιμωρός χρόνος
Έγινε η φυλακή
-Για όσα είδες-
 Μα μη κλαις

 Το ράισμα σου
 Η λιγοθυμία
 Ο γλυκός πόνος
-Η μοίρα θα εμπλακεί-
 Περνά τις αλυσίδες
 Φέρνει ένοχες

 Το βήμα σου
 Μετέωρο τέλμα
-Το “όχι” που λυτρώνει-
 Στερνή φορά
 Κοντά μου μείνε
 Νέκταρ του ανθού

 Το κύμα σου
 Λίγο πριν το τέρμα
 Το ¨ναι” που ζυγώνει
 Η σιωπή μάρτυρά
 Είσαι θάλασσα
-Κι εγώ, μαύρο του βυθού-


Δεν υπάρχουν σχόλια: